3E HELFTTAL OP SHOOT BIJ KAMPONG UIT.

Kampong liet, terwijl ze op ons aan het wachten waren, een balletje rondgaan. "Hé lullo, je maakt shoot " lag bij een ieder op het puntje van zijn tong, maar dat zou te makkelijk zijn. Inmiddels was het 12.51 uur en moesten we opschieten om de blauwe sokken, een zwart broekje en ons heilige shirt aan te trekken. Een prachtige combinatie, ahum...

Na het warmlopen was er nog heel even tijd om tegen een te zachte bal te trappen. Die hadden namelijk al 2 weken bij Nielendinho in zijn garage lucht laten ontsnappen. Daar heeft onze eigen Fukushima-centrale zelf nog geen 2 minuten voor nodig. Met enige vertraging dus begon de wedstrijd.

Er was veel ruimte om te voetballen, maar wat ons brein wel bedacht, deden onze voeten niet. We speelde de bal net even te veel naar het team met de witte broekjes. Zwarte, blauwe en witte broekjes dacht Daanvoerder: "Zijn er verschillende kleuren dan?" vroeg hij zich af.

Na weer een moment van slordig balverlies, moest de Vliegende Keep bij de eerste paal redding brengen. Niet veel later kwamen de rood-blauwen op voorsprong, maar het hoogtepunt van de eerste helft was niet deze goal, aangezien we nog steeds niet weten wie er had gescoord. Dat hoogtepunt speelde zich linksvoorin af. Schapie, die een lange bal uit de lucht aannam, hield vervolgens net als Richard Witschge de bal een aantal keer hoog. Het schaap met de 5 poten, trok alle aandacht en terecht.

De tweede helft begon goed, al dacht Zizou dat de wedstrijd nog moest beginnen, aangezien zijn warming-up er net op zat. Ook de hamstring van de ingevallen Sleep was nauwelijks warm, maar hij kon met links de bal in de hoek plaatsen, uiteraard na zijn befaamde sleep, 0-2. Kampong had de eerste wedstrijd met 5-0 verloren en stond daardoor laatste, het 3e Helfttal één plek erboven. Direct een 6-punten wedstrijd dus, maar de druk tussen de onderste 2 ploegen was er na de 0-2 wel vanaf. Ballen werden beter ingespeeld en beter aangenomen ook, waardoor we zelfs met 10 man (Pepsi Max moest na een idiote gele kaart even toekijken), Bouwpakket richting de keeper stuurde. Hij hield zijn hoofd koel en schoof de bal zakelijk binnen voor de 3e van de dag.

Even later stond de tegenstander van de Sleep op zijn befaamde schijnbeweging te wachten, maar dit keer gaf de Sleep een puntgave voorzet. Bouwpakket zag 'm en voelde de druk om zo’n mooie voorzet niet te verkloten. Gelukkig ging de bal onderkant lat erin "Jeeeheee topscoorder!!". Dat maakte van ons lief wollig Schapie een getergde Ram. Na een paar mislukte pogingen was het dan eindelijk raak. Via, via, via, via, via, via, via, via, via, via, via, kwam de bal voor de hoeven van Schapie. Alleen een polletje kon hem nog in de weg zitten. Maar na deze zaalvoetbalaanval kon dat niet misgaan, 0-5, daar was de lach weer.

Na deze eindstand bleek er gezamenlijk gedoucht te worden met de tegenstander, waarbij de Schwalbekoning terecht opmerkte: "Gelukkig was het geen beladen potje, anders…". Hij kon nu rustig zijn zeepje oprapen.

Aangezien bij Kampong vanaf 16.00 uur pas een biertje geschonken mocht worden en onze Nummer 14 interim trainer bij het eerste was, reden we meteen terug, met voldoende witte zakdoekjes op voorraad. De zakdoekjes waren gelukkig niet nodig. Namens 35+ hebben we een strijdlustig eerste elftal gezien, die terecht op 1-1 kwam tegen streekgenoot Kockengen en ook daarna bleven ze op zoek naar meer. Klasse! Even waren de “93” supporters van Kockengen bang dat Nummer 14 de laatste minuten zelf binnen de lijnen zou komen.

Na dit alles bracht die Rooie de kleding naar moeder Bruine Beer. Bij het openen van de deur begon zij meteen over de verdwenen kleding. Die Rooie beet voor de laatste keer die zaterdag op zijn lip, maar nu om duidelijk te maken dat ons team superblij is met moeder Bruine Beer en dat zij absoluut niet verantwoordelijk is voor het mysterie rondom de kleding. De Loenense recherche zit er bovenop.

Volgende week ontvangen de rood-blauwen Legmeervogels, om 13.30 uur. Wordt de weg naar boven definitief ingezet? Tot dan.

Rooie 3